Nasz organizm do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje określonych składników odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy chorujemy, czy jesteśmy zdrowi. W pierwszym przypadku jego przywrócenie do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do aktualnych potrzeb pacjenta) jest konieczne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny skupiająca się na takich działaniach to medycyna ortomolekularna. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Historia medycyny ortomolekularnej
Podstaw medycyny ortomolekularnej należy szukać w pracach dwukrotnego laureata Nagrody Nobla, doktora Linusa Paulinga. Na podstawie swoich badań, naukowiec wysnuł wniosek, że w organizmie chorych zmienia się poziom kluczowych dla jego funkcjonowania substancji. Według Paulinga, by wrócić do pełni sił pacjent musi uzupełnić te niedobory. Medycyna ortomolekularna koncentruje się na badaniu oddziaływania na siebie poszczególnych substancji odżywczych oraz ich znaczenia dla człowieka, a także procesach ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – wymieniamy najważniejsze substancje
Jakie jednak substancje są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej podstawowe? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania naszego organizmu. Są to przede wszystkim pierwiastki, śladowe witaminy, minerały zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, złożone węglowodany, pro i prebiotyki, aminokwasy oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych substancji pokarmowych najważniejsze są te, których organizm człowieka nie syntetyzuje sam.
